Wczoraj wieczorem usłyszałam, żeby zrobić coś przyjemnego: lody, spacer albo coś innego. A że lodów to jeszcze długo nie, to poszłam na spacer po XIX-wiecznej części mojego Gdańska Wrzeszcza – perełce urbanistyczno-architektonicznej.
Czytaj dalej Coś przyjemnego
Po wielu rozlanych kawach na kanapie i łóżku kupiłam tacę. Wysoką. Prawie na wysokość kubka.
After spilling a lot of coffees on the couch and bed, I bought a tray. Tall. Almost as high as a cup.
Czytaj dalej Niedziela
Czym jest slow life? Zapewne każdy, kto żyje albo chciałby żyć w rytmie slow ma swoją odpowiedź. Mają ją także Ci, którzy nie żyją w rytmie slow a brzmi ona najczęściej: nicnierobienie – eufemistycznie rzecz ujmując bez używania słowa powszechnie uznanego za niecenzuralne.
Moja na dziś jest taka: slow life to styl życia w (po)wolności, miłości i prawdzie.
To nie jest tak, że oni umarli a my żyjemy.
To oni żyją a my umieramy.
ks. Piotr Pawlukiewicz (1960-2020)
Od Hosanna! przez Ukrzyżuj Go! do Alleluja!
Wielki Tydzień, mały reportażyk, mnóstwo nadziei.
Po deszczu wychodzi słońce. I tęcza.
Ale że dziś, właśnie dziś, taki znak o poranku?
(Rdz 9, 12-17)
Dziś uroczystość św. Józefa.
Św. Józef milczący, bo w Piśmie Świętym nie ma jego słów. Jest Słowo, którego jest opiekunem.
Piję kranowiankę, nie kupuję butelkowanej.
Piję wrzątek.
Odkryłam, że umiem w drożdżowe!
Chadzam spać przed północą.
Nie maluję paznokci u rąk i bardzo mi z tym dobrze.
Kupuję ebooki, papierowe tylko gdy ebooka nie ma.
Nie kupuję ciuchów.
Dużo fotografuję – komórką.
Czasem kaligrafuję – stalówką (1,5mm i 2,4 mm), granatowym atramentem.
Codziennie piszę.
Codziennie czytam.
I mimo, że codziennie tęsknię przeogromnie za najbliższymi i bliskimi – jestem wdzięczna, że mam za kim tęsknić.
I tak generalnie jestem wdzięczna.
Bo jestem. I Ty jesteś.
I Ty, właśnie Ty!
Tydzień temu, na posadzce kościoła pw. Najświętszego Serca Jezusowego i…
Tydzień temu. Czy tylko ja widzę ślady po pędzlu zanurzonym w białej farbie?
Na skrzyżowaniu.
Niemalże vis-a-vis wyjścia z domu.
Nie wiem od kiedy na szpetnym graffiti pojawiło się to subtelne wyznanie, ale od dziś spojrzę na nie ilekroć będę wychodziła z domu. Tak myślę. Tak czuję.
Wczoraj kolekcja serduszek powiększyła się o siedem kolejnych. Sześć czerwonych i jedno białe.
Było na posadzce.
A po wyjściu z kościoła, znalazłam jeszcze dwa.
A wczoraj wieczorem ledwo dostrzegłam w moim ogródku pączek piwonii wielkości orzecha włoskiego.
Jutro… jak znalazł.
Taki wieczór.
A do południa mleczna gęsta mgła.
Poszłam wyrzucić śmieci. Wróciłam z bukiecikiem.
A niedługo konwalie… moje naj naj naj! Szkoda, że są trujące dla kotów i będą musiały stać na szafie.
II Niedziela Wielkanocna.
Ongiś zwana Białą Niedzielą.
Od 20 lat Niedzielą Miłosierdzia Bożego.
Niedziela niedziel.
Święto świąt.
Zmartwychwstał!
Żyje!
Alleluja!
I niech nas obdarza pokojem.
pasyjna
niebo zasnute
w kościołach krzyże zasnute
dziś zasnute podwójnie
A po Psalmie 23. – Ewangelia według Świętego Jana (J 9,1-41). Długa, bardzo długa. To co uderza i stanowi fundament tej perykopy, znajduje się w pierwszym zdaniu.
Jezus, przechodząc, ujrzał człowieka, niewidomego od urodzenia.
To: trzeci przecinek!
Ufam…
I’m staying home.
I’m praying at home.
Pierwszy.
Pierwszy piątek miesiąca.
Najważniejsze Serce.
Niebieska niedziela 3.0. W odróżnieniu od tych z 2018 i 2019 – wypadła w lutym. I jest bardziej kolorowa: turkusowa, morska, miejscami nawet zielona… w kolorze Cittaslow i kolorze serca.
2018 – Niebieska niedziela
2019 – Niebieska niedziela 2.0
Przeziębienie odpuściło, pojechałam więc do Gdyni do kina. W kasie okazało się, że nie ma już biletów. Nic to, na szczęście sporo jest takich miejsc w Trójmieście, w których Boże Ciało jest za darmo i bez biletów. A film obejrzę w poniedziałek, mam nadzieję.
Gdy tydzień temu w pierwszy piątek lutego o świcie znalazłam Serce… starte, myślałam, że już więcej serduszek nie będzie. Źle myślałam. Dziś, kwadrans po siódmej, znalazłam kolejne trzy.
8 lutego 2020
Sobotnio-wieczorne?
Sobotnio wieczorne?
Sobotniowieczorne?
Nie ważne.
Ważne, że i z Nią.
Wreszcie!
Od dziś. Całe półtora tygodnia.
Taka sobota. Pierwsza.
Wczoraj w kwiaciarni:
– A do tej eustomy będzie pasowało to przybranie?
– Tak (tu pada nazwa rośliny) doda wolności – odpowiada kwiaciarka.
A ja dodałam jeszcze gałązki mięty cytrynowej. Takie trio.
27 grudnia 2019 zaniosłam do oprawy. Pierwsza ramka była … zdecydowanie do wymiany! I właśnie wczoraj odebrałam poprawioną.
Hosanna!
Od 2005 trzeci poniedziałek roku został nazwany najgorszym (depresyjnym) dniem roku. Jest nawet wzór na stan zdrowia psychicznego (pozbawiony sensu z powodu niezgodności jednostek oraz niemierzalności niektórych składowych):
W – pogoda (ang. weather),
D – dług, debet (ang. debt),
d – miesięczne wynagrodzenie,
T – czas od Bożego Narodzenia (ang. time),
Q – niedotrzymanie postanowień noworocznych,
M – niski poziom motywacji (ang. motivational),
Na – poczucie konieczności podjęcia działań (ang. a need to take action).
źródło: wiki
Patrząc już tylko na dzisiejszą wiosenną pogodę i błękitne gdańskie niebo:
IS G(O)OD.
somewhere over the rainbow
bluebirds fly
and the dreams that you dare to
oh why, oh why can’t I?
![{\displaystyle {\frac {[W+(D-d)]\times T^{Q}}{M\times N_{a}}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/6cbe5fc08ae0e9e3e314600fdfb591f18ada6fab)