Wczoraj wieczorem usłyszałam, żeby zrobić coś przyjemnego: lody, spacer albo coś innego. A że lodów to jeszcze długo nie, to poszłam na spacer po XIX-wiecznej części mojego Gdańska Wrzeszcza – perełce urbanistyczno-architektonicznej.
Czytaj dalej Coś przyjemnego
Gdy go zobaczyłam na horyzoncie, od razu zagrało mi: jesteś sterem, białym żołnierzem, na na naaaa na, więc walcz!
Więc walczę.
W sobotę róż z błękitem.
W niedzielę śnieg, deszcz, krupa.
Dziś niebo w kolorze rozwodnionego atramentu.
Znaczy kwiecień… pisze się.
Wczoraj wyszłam z auta z myślą, że dawno już serduszek nie było. Idąc więc do piekarni patrzyłam pod nogi. I nic. Gdy wróciłam, usiadłam i chwilę przed zapaleniem silnika spojrzałam przez szybę. I było.
Kochaj.
Yesterday I left the car thinking that I haven’t found any hearts in a long time. So on my way to the bakery I looked at my feet. And nothing. When I got back I sat down and a moment before starting the engine I looked through the glass. And it was.
Do love.
Piję kranowiankę, nie kupuję butelkowanej.
Piję wrzątek.
Odkryłam, że umiem w drożdżowe!
Chadzam spać przed północą.
Nie maluję paznokci u rąk i bardzo mi z tym dobrze.
Kupuję ebooki, papierowe tylko gdy ebooka nie ma.
Nie kupuję ciuchów.
Dużo fotografuję – komórką.
Czasem kaligrafuję – stalówką (1,5mm i 2,4 mm), granatowym atramentem.
Codziennie piszę.
Codziennie czytam.
I mimo, że codziennie tęsknię przeogromnie za najbliższymi i bliskimi – jestem wdzięczna, że mam za kim tęsknić.
I tak generalnie jestem wdzięczna.
Bo jestem. I Ty jesteś.
I Ty, właśnie Ty!
Tydzień temu. Czy tylko ja widzę ślady po pędzlu zanurzonym w białej farbie?
Blue and orange.
Do dziś myślałam, że najpiękniejszym zapachem lipca jest zapach lip unoszący się w gorącym powietrzu.
Dziś poczułam zapach lip po deszczu.
A jak A.
B jak Brzeźno
C jak Cicha
D jak D.
E jak ergonomia
F jak Fukafe
G jak granatowo-niebieski
H jak H.
Gwiazdki dwie.
Wczoraj.
Taki wieczór.
A do południa mleczna gęsta mgła.
Jak atrament, g. 18:48.
* a dokładniej Zatoka Gdańska
Widok z kuchni. Linie elektroenergetyczne na pierwszym planie jako punkt, a właściwie linie, odniesienia.
Niedziela niedziel.
Święto świąt.
Zmartwychwstał!
Żyje!
Alleluja!
I niech nas obdarza pokojem.
pasyjna
niebo zasnute
w kościołach krzyże zasnute
dziś zasnute podwójnie
rusztowanie
na tle atramentowego nieba
to widok sprzed kilku dni
od dziś rusztowania nie ma
a niebo nadal jest
Jutro pełnia.
Po dwóch latach przyszedł czas na renegocjację wzajemnych relacji. Karusia rządzi, Marusia cierpi. Tabletki ziołowe z kazeiną, feromony w dyfuzorze w kontakcie i krople z walerianą na karku. To jest tak niefajna sytuacja, że nie mam siły jej opisywać. Tym bardziej, że i mnie trzyma choróbsko i jestem ogólnie osłabiona.
Walka trwa. No ale kiedy jak nie teraz?
Niebieska niedziela 3.0. W odróżnieniu od tych z 2018 i 2019 – wypadła w lutym. I jest bardziej kolorowa: turkusowa, morska, miejscami nawet zielona… w kolorze Cittaslow i kolorze serca.
2018 – Niebieska niedziela
2019 – Niebieska niedziela 2.0
7 lutego 2020
wschód słońca
wchodzący Białystok
Od 2005 trzeci poniedziałek roku został nazwany najgorszym (depresyjnym) dniem roku. Jest nawet wzór na stan zdrowia psychicznego (pozbawiony sensu z powodu niezgodności jednostek oraz niemierzalności niektórych składowych):
W – pogoda (ang. weather),
D – dług, debet (ang. debt),
d – miesięczne wynagrodzenie,
T – czas od Bożego Narodzenia (ang. time),
Q – niedotrzymanie postanowień noworocznych,
M – niski poziom motywacji (ang. motivational),
Na – poczucie konieczności podjęcia działań (ang. a need to take action).
źródło: wiki
Patrząc już tylko na dzisiejszą wiosenną pogodę i błękitne gdańskie niebo:
IS G(O)OD.
Poniedziałek 13. stycznia.
Niech nam (się) darzy. W 2020 i zawsze.
Usłyszeć w homilii – pierwszej – o znakach* i snach, że „czasem się coś przyśni”, a w ogłoszeniach „mam taką małą sugestię: uśmiechajcie się częściej” i na ich zakończenie „zwol-nij-cie” – bezcenne!
A gdy wyszłam ze sklepu Mały Zielony Płaz padał śnieg. Co prawda z deszczem i tylko przez trzy minuty, ale… śnieg to śnieg!
Czy widzisz ptaka w locie…
Mt 11,28.
Ponad tydzień temu zauważyłam plamę na kuchennym oknie. Była mniej więcej na wysokości pyszczka kota stojącego na tylnych łapach więc pomyślałam, że to jedna z moich koteczek mi ją umorusała. Ale gdy przyjrzałam się uważniej okazało się, że plama jest na szybie zewnętrznej i że to nie jest plama, ale odbity zarys sylwetki ptaka, wielkości gołębia.
![{\displaystyle {\frac {[W+(D-d)]\times T^{Q}}{M\times N_{a}}}}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/6cbe5fc08ae0e9e3e314600fdfb591f18ada6fab)
Kolory podróżne
