Lubię maki. Lubię liczbę 22.
22 czerwca 2017 zaczęłam iść pomału własną drogą.
I idę nadal.
Co dzień, gdy przejdziesz próg, jest tyle dróg co w świat prowadzą
I znasz sto mądrych rad co drogę w świat wybierać radzą
I wciąż ktoś mówi ci, że właśnie w tym tkwi sprawy sedno
Byś mógł z tysiąca dróg wybrać tę jedną
Gdy tak zrządzi traf, że świata prawd nie zechcesz zmieniać
I gdy kark umiesz zgiąć, gdy siłą wziąć sposobu nie ma
Gdy w tym nie zgubisz się, nie zwiodą cię niełatwe cele
Wierz mi, na drodze tej osiągniesz wiele
Znajdziesz na tej jednej z dróg i kobiet śmiech i forsy huk
Choć by cię kląć świat cały miał, lecz w oczy nikt nie będzie śmiał
Chcesz łatwo żyć to śmiało idź, idź taką drogą
I nim nie raz, nie sto osiągniesz to mój przyjacielu
I nim przetarty szlak wybierzesz jak wybrało wielu
I nim w świat wejdziesz ten by podług cen pochlebstwem płacić
Choć raz, raz pomyśl czy czegoś nie tracisz
Bo przecież jest niejeden szlak, gdzie trudniej iść, lecz idąc tak
Nie musisz brnąć w pochlebstwa dym
I karku giąć przed byle kim
Rozważ tę myśl, a potem idź, idź swoją drogą
Rok powstania: 1967
Autor tekstu: Claude François,Gilles Thibault (Fr); Paul Anka (En): Wojciech Młynarski (Pl)
Kompozytor: Claude François, Jacques Revaux
Covery: Over 100 artis
Ciekawostki: „Comme d’habitude” to tytul oryginalu francuskiego. „My Way” angielska werjsa jest uznawana za majaca najwiecej wersji wykonań (Covers) utworów w historii
źródło: tekstowo.pl
A takie maki na ścianie starej kamienicy na Wyspiańskiego, gdzie 27 grudnia zaniosłam miedzioryt do oprawienia.